de kersentuin |
voorbereidingstraject |
1996-2003 |
· ontstaan en voorbereidingstraject van het kersentuin project 1996 - 2003· | LINKS | |
Voorlopig
ontwerp
|
Initiatief
- dec 1996 t/m aug 1998
De gemeente Utrecht, vertegenwoordigd door wethouder Annemiek Rijckenberg en de partij groenlinks roepen eind 1996 op tot duurzame burgerinitiatieven voor Leidsche Rijn. Enkele burgers van Utrecht nemen hierop het initiatief om duurzaam en sociaal te bouwen en te wonen in Leidsche Rijn. Het gaat van start onder de werknaam 'Het Leien Dak'. De initiatieffase wordt gekenmerkt door veel praten met de gemeente Utrecht, o.a. op de burelen van het projectbureau Leidsche Rijn, maar vooral met elkaar in het projecthuis van Het Groene Dak, een in de jaren negentig duurzaam gebouwd project in de wijk Voordorp in Utrecht. In deze fase vinden daar ook enkele bijeenkomsten plaats met De Regie, een organisatie die in 1997 in opdracht van de gemeente de Utrechtse bewonersprojecten professioneel begeleidt. Daarnaast organiseren we er 2 sessies met in totaal een zestal architectenbureaus en gaan we verschillende zaterdagen op excursie . Het eerste kerngroep-architectenweekend was op zaterdag 4 en zondag 5 oktober 1997. 's Zaterdags waren drie architectenbureaus vertegenwoordigd: Opta, Moehrlein en Sivall, Kristinsson. De zondag erna is gewerkt aan de verdere uitwerking en concretisering van de nog prille plannen. Tijdens het tweede architecten'weekend' op zaterdag 7 maart 1998 worden nog eens drie architectenbureaus uitgenodigd. Het Groene Dak was bovendien inspiratiebron: bij veel aspecten van duurzaam bouwen en wonen maken de initiatiefnemers dankbaar gebruik van in dit project opgedane ervaringen. Deze fase is aan het einde van de zomer van 1998 afgesloten met het kiezen van architect Jon Kristinsson uit Deventer, die het project mag gaan bouwen.
Stedenbouwkundig Ontwerp - sept 1998 t/m dec 1998 Met een eerste aanzet tot een gedifferentieerde woningtypologie van Marian en Ronald B. kan architect Edo Keizer van bureau Kristinsson aan het werk. Hij zal onze wensen moeten proberen te vertalen in zo veel mogelijk vrijstaande huizen, maar komt terug met de vrij droge mededeling dat er geen stedenbouwkundig 'vlekkenplan' gemaakt kan worden op de beschikbare oppervlakte waarin 93 droomkastelen een grondgebonden plekje krijgen. Een deel van de woningen zal gestapeld moeten worden om ruimte te creëren voor meer groen. Bovendien wil Kristinsson de woningen 6 meter breed maken. Normaal is dat 5 meter en 20 centimeter. Waar je normaal 8 woningen uitzet passen er dus bij ons nog maar 7. Marian past de woningtypologie aan. Deze wordt zeer gedifferentieerd, met de verhouding eenderde staat tot tweederde voor grondgebonden t.o.v. gestapeld als leidraad. Dezelfde verhouding geldt trouwens voor koop t.o.v huur, en daarmee sluiten we aan bij de geldende richtlijnen voor heel Leidsche Rijn. Zodra deze knopen zijn doorgehakt heeft bureau Kristinsson vrij snel de eerste 'vlekkenplannen' gereed. Omdat het allereerste plan resoluut zou worden afgekeurd door de stedenbouwkundige is het alleen bij wijze van voorbeeld gemaakt, vooral om te laten zien dat problemen ontstaan vanwege de dimensionering (beukmaat is breder dan normaal), te veel menging, (onze wens) onvoldoende stapeling (noodzakelijk kwaad) en bepaalde gewenste combinaties van woningen die vrij moeilijk te realiseren zijn (denk bijvoorbeeld aan CW). En is er eigenlijk wel genoeg plaats voor een projectruimte?
De positie van gestapelde woningen en de mate van stapeling, de positie van centraal wonen en de positie van het projecthuis spelen een belangrijke rol Deze 'bijzondere' elementen in het project krijgen uiteindelijk vrij vanzelfsprekend vanaf de eerste tekeningen een natuurlijke plaats in het midden van het project. De bouwblokken in het midden krijgen daardoor veel aandacht en dat zal door de jaren heen zo blijven. In de opeenvolgende tekeningen is ook te zien dat de architect aan variaties voor de middenblokken heeft gewerkt. De details willen we je niet besparen: ga architectengekrabbel ontcijferen en ontdek bijvoorbeeld hoe de kleine (!) woningbouwvereniging heette waarmee we in 1998 in zee dachten te gaan. Het resultaat van het werk van de
architect mag er zijn: in totaal 8 woningtypen, koop- en huurwoningen
zijn er exact in de gewenste verhouding gekomen, en naar de wens van de
kerngroep optimaal gemengd, zelfs in gestapelde bouw. Daarnaast is het
de architect gelukt de wat duurdere koopwoningen op verzoek van de
kerngroep zo veel mogelijk te verspreiden over het vlekkenplan, zodat de
mengingsgraad van dit woningtype maximaal is. Overal in het vlekkenplan
worden zodoende standaardkoop én huurwoningen afgewisseld met de
grotere koopwoningen. Deze koopwoningen, van type KC en KD, steken iets
uit de rooilijn van de standaardwoningen en worden hierdoor 'de krenten
in de pap' genoemd. Eind november 1998 zit na een zoveelste intensieve vergadering met de architect over het vlekkenplan een deel van de kerngroep in de kroeg na te praten. We hebben dan net te horen gekregen dat er een harde stedenbouwkundige eis op tafel ligt om de groene vingers - dat zijn stukken openbare ruimte tussen de woningen - te gebruiken om in het slechtste geval zo'n 125 (!) auto's 'kwijt te raken', dwz te kunnen laten parkeren. Dit feit alleen al zou vrijwel de complete woonomgeving uit blik laten bestaan in plaats van uit groen, kon de kerngroep alleen maar concluderen. En dat is niet iets waar een 'duurzaam en sociaal aantrekkelijk' - woningbouwproject trots op zal kunnen zijn. Op dat moment in de kroeg is het idee geboren van een al dan niet ondergrondse parkeerkelder, en op de achterkant van een bierviltje zijn de eerste primitieve schetsen daarvan gemaakt.
Architect Kristinsson was direct enthousiast over dit idee en de
gemeente Utrecht zelfs zeer lovend over zo'n in eigen beheer uit te
voeren overdekt parkeerplan, iets wat voor zover valt na te gaan nog
nooit eerder is verwezenlijkt op initiatief van particulieren. Rond de jaarwisseling van 1998 en 1999 ligt er met het vlekkenplan een blauwdruk voor de kersentuin, waar we verder mee kunnen. Klein detail: voor het einde van het jaar (1998) had ook het voorlopig ontwerp er al zullen zijn... Het is niet de eerste en zeker niet de laatste vertraging waar we mee te maken zullen krijgen.
Voorlopig
Ontwerp - 1999 Definitief Ontwerp
- 2000 Onderhandelen
- sept 2000 t/m dec 2001 Bouwvergunning
- maart 2001 Kavelkeuze
- mei 2001 Bouwvoorbereiding
- jan 2002 t/m april 2002 Bouw -
mei 2002 t/m eind 2003 Zie ook het nieuwsoverzicht. |
|